verlicht bos jij wat minder
ik brak takken
van je boom
in volle zomer
de zon sijpelde
in herfstig loom
kleurde later
nieuwe bladeren
de resten legde ik
voorzichtig aan je zoom
verlicht bos jij
wat minder
de wind geeft
weinig hinder
je stam is
sterk genoeg
mijn takken
hakkelen hun
weelde aan je groef
ik zie de
open plekken
waar het zonlicht
lijkt te lekken door
het bladerdak
er zijn nieuwe
kansen op geluk
met warmte kan het
groeien niet meer stuk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verlicht bos jij wat minder’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.