natuur

Tears-deep-inside

Ik kijk naar buiten,
En alles bloeit.
De wind laat alles zweven,
En de bomen ritselen.

Ik sta te luisteren,
En alles is stil.
Alleen de wind,
Die me zachtjes optilt.

De wind brengt me weg,
Naar een plek vol groen.
Waar ik alleen kan zijn,
Zonder gedoe.

Kan ik zachtjes slapen,
In het gras.
Ik ben niet bang meer,
Dat iemand me pakt.

Hier ben ik veilig,
Hier is alles fijn.
Maar voor even,
Kan ik alleen zijn.

Geen tranen meer,
En ook geen pijn.
Gewoon even niks,
Alleen de wind.

De wind wiegt me in slaap,
Zodat ik rusten kan.
Me gedachte leeg,
Die de wind meenam

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 11-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Tears-deep-inside (Actief sinds: 11-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘natuur’ van Tears-deep-inside zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.