Anneke Grönloh
Je kon het wel zien aankomen; tóch dat je
ervan schrok Anneke Grönloh overleden,
ook jóuw tieneridool en best een fikse schok
Natuurlijk zong ook jij haar Brandend zand
en Paradiso mee Het kenmerkt een bepaalde
tijd, alweer zo lang geleê
In het gelukkige bezit van een gekleurd
transistortje luisterde ik op mijn slaapkamer
naar de collega's die er nu nóg wel zijn...
Een hitkrant kocht je toendertijd, je wilde
nauwkeurig meebeleven
Radiopiraten opzoekend, wat al niet!
Een flink stuk blije jeugd gaf het, nu geeft
een tieneridool melancholie en verdriet
De dank is groot voor wat Anneke bood.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anneke Grönloh’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.