De strijder
In duisternis van jaren
O strijder met de gouden helm
Je voetstappen die sterren drukken in de aarde
Geharnast tegen overzeese winden
Wie heeft jou naar dit strijdgewoel begeleid
Je kameraden die in de barak hun bedden hebben verplaatst
Misschien de koude tocht die over het land raast
Je gezicht zo grijs als een bewolkte maan
Met je strak getrokken gordel
Van gebarsten leer, o strijder
Je gepoetste laarzen sterk en wijd
Stap voor stap klaar voor de strijd
Het web van de twijfel is jouw last
O strijder van onverwachte maanschaduwen
Steek met elke ademtocht je kromzwaard in de grond
Schrijf je analen
Op een verwaaid vijgenblad
O strijder, laat je niet kussen
Door de stille omhelzing van de dood
Ga rusten bij elke morgenstond
Trek bij avondschemering je laarzen uit
Laat je verwarmen door avondgloed
Ga bij nadering van de nacht voor open vuur zitten
Rust als het licht vervaagt, o strijder
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-04-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De strijder’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.