Oerbos

Paul Duyvesteyn

Ze hebben mij neergehaald en vernederd
Zware tractoren zijn mijn erf betreden
Met scherpe zagen hebben ze mijn stofwisseling afgesneden

Ik hoor nog hartverscheurende kreten van mijn neergehaalde stammen
Voel steeds mijn levenssappen in woest omwoelde grond verdwijnen
Eeuwenlange zorg voor plant en dier is mij ongevraagd ontvreemd

Eens kon ik schuilen onder mijn huid van veelkleurige bladeren
Kon ik mijn klein en groot vee beschermen tegen ongewilde indringers

Nu lig ik ademloos en verlaten in het volle zonlicht
Ze hebben ook nog mijn naam omgedoopt van oerbos in kale vlakte