die mijn stilte plukt

wil melker

ik kan je slechts
de bloemen geven
die mijn stilte plukt


alleen hun kleuren
zullen spreken want de
woorden gaan steeds stuk


zinnen breken in gedachten
tong en lippen wachten
smachtend op de eerste toon


maar het geluid is weg
klinkers zijn verdwenen
betekenisloos is wat ik zeg


mag ik mijn stiltebloemen
vazen in je hart daar zullen
ze bloeien door jouw aparte lach

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘die mijn stilte plukt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.