een zacht verbaasd gezicht
ik spreek
met wie je
eigenlijk bent
streel wat
je nooit echt
genietend hebt gekend
ik zie het blonde wicht
een zacht verbaasd
gezicht op deze wereld
handen schrijven
poëzie in zand en
dichten blanke duinen
we gingen op
en in elkaar toen vloed
het strand afstruinde
lachend naar een
halve maan die in
rood de zon opruimde
in geel heb ik
je liefgehad, de zee
bood ons haar warm bad
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een zacht verbaasd gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.