Een ritme zonder schikken
een ritme zonder schikken
wij tuurden samen
naar de einder
ik zag nog zon en jij zei
dat het donkeren al begon
het zachte licht
bescheen warm je gezicht
jij rilde even alsof
de kou je al deed beven
wij zijn gaan lopen
ieder in zijn eigen pas
op een ritme waarin handen
zich niet samen wilden schikken
nog overbrugt mijn lach
het niet meer kunnen raken
onafhankelijkheid heeft met respect
en niet met loslaten te maken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
21/11/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een ritme zonder schikken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.