In vochtig rood

wil melker

 zag het warme
 welkom in je ogen
 je stem zong en
 je lippen openden
 in vochtig rood

 ik hoorde geen
 woorden maar
 danste naar binnen
 was gek op je lijf
 en dolde je zinnen

 lichamen woelden
 handen kroelden
 in honger en dorst
 ik rustte uit met
 jou op mijn borst

 maar je verdween
 ik had geen oog
 voor je geest koos
 voor je lijf als een beest
 jij bent er niet echt geweest