Gevangen zonder handen
we legden ketens parallel
gebonden als we waren
de jouwe blonken fel
mijn kettingen in paren
een nieuwe wereld maken
het vermijden van de pijn
om anderen te raken
schakelde voorzichtig zijn
in woord en beeld
ontsnapten zo de dagen
liefde werd in kus gemaild
wachten was niet te verdragen
we droomden kleur
schermden warmte af en
met het sluiten van die deur
groeven we ons eigen graf
gevangen zonder handen
geboeid door alledag
geen plaats om ooit te landen
ik mis je liefdevolle lach
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
08/04/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gevangen zonder handen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.