Een meeslepend levenslied
in zwart en wit
beroer ik toetsen
de vleugelklep omhoog
maar het trillen
van de snaren
brengt geen rode roos
een samenraapsel
van akkoorden ontsnapt
de dissonantenbrij
zij bloeien
ijle eenzaamheid
totdat ze uitgestorven zijn
mijn aanslag
kent de juiste tonen niet
voor een meeslepend levenslied
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
08/07/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een meeslepend levenslied’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.