Waar tijd de hemel raakte
in zacht geroezemoes
parelde een hoge lach
ik voelde dat je nader kwam
wist dat jij me zag
je liep mijn ogen in
gedachten vol met stilte
eindelijk weer samen
na eeuwen zonder namen
handen vonkten
in het tasten naar elkaar
we pasten in perfectie
liefdevol in elk gebaar
we zaten daar
waar tijd de hemel raakte
een woeste zee zijn
eigen horizon vermaakte
we gingen terug
naar paradijselijke sferen
de schepping werd vernieuwd
we mochten het nog eens proberen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
10/12/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar tijd de hemel raakte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.