Geheime liefdes
stukken verdriet
dacht ik in steen
een beeld te geven
mijn werk brokkelt af
de dagen zijn gekrompen
handen in gepeins verzonken
ik hakte op herinneringen in
maakte een sterk begin
het is bij pogingen gebleven
liet mijn harten bloeien
maar de stenen bleven koud
er konden weer geen tranen vloeien
sleep mijn puin
naar de ravijnen die we zochten
voor geheime liefdes die niet mochten
zal de hellingen vervlakken
profielen maak ik klein
er zal voor mij geen berg meer zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geheime liefdes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.