Zonder schroom

wil melker

 kom schuilen
 onder het bladerdak
 loop met mij het schaduw pad

 weg van het helle licht
 dat genadeloos
 je zorg en pijn beschijnt

 een kleine pauze
 op een omgevallen boom
 samen praten zonder schroom

 in delen vallen
 lasten van je schouders
 die doodmoe van het dragen zijn

 met een gestrekte rug
 weer terug in het licht
 waar de zon schijnt zonder pijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zonder schroom’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.