Eenzaam kind
Verlaten kind in een labyrint
onaanraakbaar zonder doel, een stolp op zijn gevoel,
door ouders niet bemind.
Overleven door weg te cijferen,
houden van is een grote onbekende, een buitenwereld die je niet kende,
een rugzak om duurzaam mee te wedijveren.
Rugzakken blijven knagen,
regelmatig laten zij zich gelden, op ongewenste momenten melden,
het kind heeft de rugzak overleefd maar niet verslagen.
Onbevangenheid dat willen wij voelen,
negeer de rugzak aanwezigheid, het ontstaan ligt in de verleden tijd,
richt je op nieuwe doelen.
de weerstand wordt gebroken,
sluit een rugzakverbond, spreek voortaan met één mond,
jullie hebben allebei aan de eenzaamheid geroken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-07-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaam kind’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.