Geur van eenzaamheid
geur van eenzaamheid
nog loop ik
weleens voor gek
in een oude trui
met mijn lange
haren terug naar
de plek waar wij
als kind altijd waren
het stenen muurtje
de kapotte bank
zonder leuning
altijd kletsen vaak
met stem verhef over
de voor ons belangrijke
dingen van de dag
wie met wie was
en hoever of
haar ouders dat
al wisten en zoals
wij ook naar alle
andere zaken
zaten te gissen
kende de plaats
die jarenlang heilig
voor ons was
die ons een stukje
ontbrekend thuis had
gegeven met de geur van
eenzaamheid getekend
wil melker
11/04/2022
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geur van eenzaamheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.