Met onvolmaaktheid leren leven...
Als je in aanmerking neemt, onze ouders met
zoveel beperkingen behept...
Door hun aanleg, ouders met de kenmerkende
opvoedingsstijl De tijd ook waarin zij leefden
Het kon niet alles zomaar opzij gezet
Er werd een stevige prijs betaald, welzeker
Maar was er ooit sprake van kwade wil?
Nee toch zeker en nu dan dat ik ril
om mijn weliswaar schuldeloze eigen fouten
op mijn beurt weer begaan
Opnieuw is een nieuwe generatie daarvan
de dupe en zo kunnen we nog wel doorgaan.
Dkoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met onvolmaaktheid leren leven...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.