Nog altijd geroodkoperd
toen ik stil
in de archieven dook
papieren vleugels
weer ontvouwde
wist ik je terug
je schudt het stof af
van je rug als jouw
dossier nu wordt geopend
ik hoor je lach
nog altijd geroodkoperd
leeft nu in mijn handen
als een lenteduif
vliegt op voor even
zomer en de herfst uit
zag je oogsten in je vlucht
het ongetemde leven
je keert nu niet meer terug
noteer met een herinneringszucht
jouw weergaloos verlaten uit archief
dicht dossier verzegel met ik heb je lief
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog altijd geroodkoperd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.