De kleur van gisteren

wil melker

je das sprak
met de kleur van
gisteren toen rood
het welkom was

ik had je geuren
weggehangen met
de warmte van handen
in de zakken van je jas

je fleurde en bracht
leven in de gang
de hal versprong
met morgen op behang

je plooide wind
tussen gordijnen
wuifde vlekken
in het afscheidsgrijs

ik kon er niet uit wijs
jouw rode regen komt
mij waarschijnlijk in
dit leven niet meer tegen