Vleugel
Kom schuil onder mijn vleugel
Hoorde ik eens iemand zeggen
Toen ik nog zo jong was -
Toen ik nog kon vliegen -
Want..
Vroeger kon ik vliegen
Licht gedragen door de wind
Zwevend in de dromen
Door niets en niemand bemind
Met gespreide vleugels
Zo - vrij! was het leven
Even -
Oneindig en blij
-
Nu is dát leven
Oneindig voorbij
En weer klinken wijze woorden:
Kom schuil onder mijn vleugel, dat zo bescheiden de grond bemind
Schuil in de lauwte
even uit de wind
Eens kon mijn geest,
als de jouwe,
saaie tijd bedriegen
Eens...
Toen ik ook zo jong was
Toen ik nog kon vliegen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Alicja Kohut (Actief sinds: 13-02-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vleugel’ van Alicja Kohut zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.