libido
de stok waarlangs ik ben gegroeid
kromt door de lengte van de wind, de regen
met het groeien van wat ik mijn tijd noem
helt mijn hoofd steeds meer naar voren
geen verdriet
de kapstok is versleten
maar zingt nog steeds een lied
over duistere warme grotten
waar het aangenaam vertoeven is
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘libido’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.