Absolute rust
Ondanks alle beperkingen die ik meer dan ken, heerst er
nu absolute rust; de ruimte waaraan ik zo gewend ben
Het is mijn eigen uurtje en het verkeer komt nog niet
voorbij
De radio klinkt heel zacht op de achtergrond, het lijkt wel
alleen voor mij.....
Ik geniet mijn vertrouwde ontbijt, van die kleine geluks-
momenten
Niet graag raak ik die kwijt!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Absolute rust’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.