Lethargie

Joris Olivier



Lusteloos,
rust ‘k futloos uit.
Uitzichtloos,
staar ‘k voor me uit.

Dit gaat zo al een hele tijd,
tijd die zinloos schrijdt.
‘t Leven gaat gewoon door,
wijl m’n levenslust gaat teloor.

‘k Wil, ‘k moet me vermannen,
die lethargie verbannen,
was ‘k maar als Münschausen,
kon ik dit moeras ontstijgen.

Helaas, ik ben ik,
vastgekleefd door Newtons wet.
‘k Vraag de hulp van deez of geen,
mij uit deez lethargie redt.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 17-04-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lethargie’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.