Gesloten afdeling dementen
Het leek bijna komisch, als het niet zo in en intreurig was.....
Ik betrad voor de allereerste keer de gesloten
afdeling van een verpleeghuis
Heel voorzichtig sloot ik me aan bij vloekende
en tierende communicatie, voor mij volstrekt
nieuw
Door een vrouw werd een zachte knuffelpoes
liefdevol geaaid
Die heeft mij vrijwel meteen ingepakt door het
regelmatige "miauw"
Enig vond ik die maar ik beperkte me al gauw
tot die mevrouw die dacht dat haar rolstoel een
auto was.....
Dat rótding kreeg zij maar niet aan de praat
Niemand die eens wou helpen, terwijl een
winkel heel gauw sluiten gaat Ach ja
En dan de man waarvoor ik eigenlijk kwam,
mijn buurman sinds lange, lange jaren
Zij vrouw waarmee ik kwam, deed hem vrijwel
meteen opklaren
Begeleidende verpleegundigen, wat een vak!
Menigeen stak men geroutineerd in de zak
Bij het naar huis gaan wilde ik lachen én huilen
Voor geen prijs met deze arme zielen willen
ruilen.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gesloten afdeling dementen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over gedrag
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|