Rond 9.00 uur op zondagmorgen

Dakoyria

Kwart voor negen op zondagmorgen...
Binnen en buiten is het volmaakt stil
In de verte nadert er een hondje met
eigenaar, het blaft niet eens
Zij vervolgen hun route gestadig in de
ochtend nog zo pril

Het geeft niets bijzonders dat zich voor
doet Geen vogel te zien of te horen die
al roept Kinderen bestaan voor het
moment nog even niet; een en al bezinning
naar het lijkt De wereld is niet vergaan maar
ook niet leeft, naar men vermoedt

Ook dit is wat zondagmorgen geeft, geen
boomblad te bekennen dat zelfs maar voor
even beweegt... Wel de zon die al volop
haar best doet
Geen mens te ontwaren op straat die een mede
mens kort even groet.

Dakoyria, 28-1-2024.