In mijzelf blijvend geloven
In mijzelf blijvend willen geloven; criticasters die
mij van mijn eigenwaarde probeerden te beroven
Ik, die op mijn oude dag een overmaat aan
verandering ongaarne zag...
Waarom toch laat men mij niet?
Juist mij, die een sprankeltje licht weer ziet?
Ik stel me vooralsnog tevreden met kleine zaken
Ik ben meestal vriendelijk tegen mijn medemens
Als het in mijn vermogen ligt, vervul ik graag een
wens... Ik woon verder mijn woning niet uit,
maak geen overbodig lawaai, ben geheel schulden-
vrij!
Toch geregeld uitgespuugd door het 'anders' zijn
Was dat werkelijk zo'n wijs besluit?
Zonder enige vorm van schaamte dat men daartoe
besluit
Ik protesteer ertegen met mijn laatste beetje energie...
Of het helpen zal? Weinig is te beginnen tegen deze
arrogantie en vooringenomenheid Ik kan er maar niet
over uit!
Dakoyria, 2023.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-04-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In mijzelf blijvend geloven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.