Het zwijgend glimlachen

Willem Bernardus Tijssen

Het zwijgend glimlachen in
een vleugje mysterie;
omdat woorden niet altijd
blijk geven van een begrip
voor de spiegelende ziel.
Die blik die iets uitstraalt
van een voorbij leven;
waarmee van vroeger tot op
heden nimmer te spotten viel.

Het zwijgend glimlachen dat nu
de woorden mimisch verhuld.
Die met die serene glimlach van
de vrede de plaats van de onvrede
invult. Een mens kan veranderen;
wordt soms milder ondanks wat aanvoelde
als pijn. Kan zich naar buiten toe
glimlachend ontsluiten. Waarvoor niet
altijd woorden nodig zijn.