Bloemen houden van mensen
Met talrijke bloemen ben ik opgegroeid
Mijn moeder kreeg ze van mijn vader;
geregeld erdoor opgebloeid...
Anjers, met een takje Asparagusgroen
Zolang het in de mode was het er jaren-
lang mee doen
Later de geurende Fresia's in hun fijne
tinten Ook toen nog altijd 't ragfijne groen,
het vertrouwde en beminde
In het najaar de meer den práchtige grote
Dahlia's, in kleur niet te evenaren
Een bijpassende vaas ging jóu mede aan-
staren...
Nog weer later rode Rozen met wit Gipskruid,
een luxe gebeuren
Als je geluk had konden de bloemen géuren
Al dit fraais tevens dienend voor een uiterst
commercieel doel
Welke er dan nog meer waren, teveel om op
te noemen Een heleboel!
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bloemen houden van mensen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.