Storm

Famke

Groen blad, daar hang je, doorweven met je tere aderen
Nog onwetend van de storm die je los zal rukken van jou gehechtheid aan de grillige tak.
Er zullen altijd weer stormen woeden, onze dagen donker kleuren zoals de bladeren.
Trekkend en rammelend aan de deur van ons frêle bestaan.
Doch daarna volgt altijd weer de rust, de serene stilte die ons in staat stelt om vol overgave en vertrouwen ons pad verder te gaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-08-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Famke (Actief sinds: 18-08-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Storm’ van Famke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.