Storm
Groen blad, daar hang je, doorweven met je tere aderen
Nog onwetend van de storm die je los zal rukken van jou gehechtheid aan de grillige tak.
Er zullen altijd weer stormen woeden, onze dagen donker kleuren zoals de bladeren.
Trekkend en rammelend aan de deur van ons frêle bestaan.
Doch daarna volgt altijd weer de rust, de serene stilte die ons in staat stelt om vol overgave en vertrouwen ons pad verder te gaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Famke (Actief sinds: 18-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Storm’ van Famke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.