Verzonken verblijf
Ik heb een kasteeltje krap onder een kiezelsteen gegraven
Ben nu mijn kamers aan het modelleren
In een muur moet ik nog een zuidelijke tuimelvenster monteren
Zo kan ik eerdaags euforie ervaren van goudballige zonsopgang
Als een slenteraar op mijn steentje trapt,
buigt mijn behuizing een beetje in
Ik speur naarstig naar stoffen stokjes
om mijn verzonken verblijf te stutten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-03-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verzonken verblijf’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.