Leeg de kamer

Hans Teunisse

Leeg de kamer verstoken van enig geluid.
Zuchtend in verdriet,verwachtings-
vol, verlaten door eenzaamheid.

De inrichting grauw en wit, niet vervagend, strak en glad.
Steeds weer terugkerend op ieder vlak.

Een deur die opengaat, een schaduw verschijnend in het duistere licht,
fluisterend, schuifelend naderbij. spiedend, gericht.

Bewust wat er komen kan, verzet, gevecht, boosheid, slapend in een roes.

Bang zijn, niet aflatend bewust van mijn zijn. Kwaad om wat er niet meer kan. Gevangen in mijn ziek zijn blijf ik in de ban.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 03-04-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Hans Teunisse (Actief sinds: 13-07-2022)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Leeg de kamer’ van Hans Teunisse zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.