De onhoorbare stem
Dag in dag uit probeerde ik mijn gedachtegang te tonen.
Maar woorden blijven tenslotte maar gebakken lucht.
Ze kunnen niet altijd alles bekronen.
De frequentie bereikte zijn oren maar de betekenis was allang verloren.
De pijn was In tien seconde aangericht
en het verspreidde als vuur dat is aangesticht.
Was ik mijn stem maar verloren.
Misschien kon ik dan mijn emoties beter laten horen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-12-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Giel Klomp (Actief sinds: 10-12-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De onhoorbare stem’ van Giel Klomp zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.