Even
Even stond ik
in dansende kleuren
volgde het pad langs zingende rivieren
onder heldere sterren
als in een droom
Even lag ik
roerloos vastgenageld
mijn ogen kropen over bloedende velden
gebroken stil
als koud glas
Even was jij
zo dichtbij met je woorden
als een tekening van flinterdun papier
scheurde je in flarden
ik huilde even
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-07-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ton Jurriansen (Actief sinds: 14-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Even’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.