De zanglijster

Willem Bernardus Tijssen

Tussen de vervlochten twijgjes
iets uit het zicht, zingt de
zanglijster bij het eerste ochtend-
licht. Iedere ochtend in het zomer-
seizoen wil zij de eerste wezen.
In een nog deels verduisterd bos
roept zij met een gouden keel speels
haar omgeving aan; wekt zij een vogel-
paradijs op te staan vanuit haar schuil-
plaats tussen het mos.

Weldra komt er een houtduif voorbij;
voelt een uil zich na zijn nachtdienst
iets verstoord; wenst een merel met haar
een vroeg duet aan te gaan; wordt er vanuit
een boomholte bij een koolmeesfamilie iets
van rusteloosheid gehoord.

Tussen de vervlochten twijgjes iets uit
het zicht; doet een zanglijster een appèl
op haar omgeving bij het eerste ochtend-
licht. Matineus vervult een divers vogel-
gezelschap met vereende plicht een serenade
van vogelklanken, vederlicht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 13-09-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Informatie bij het gedicht

Schrijver: Willem B. Tijssen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De zanglijster’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.