De Notre-Dame van Parijs

Zywa

De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien
Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien;
maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier
toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier
en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen
aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen!

Er zullen heel veel mensen, overal vandaan
komen, om de kale ruïne gade te slaan,
dromers, lezend in het boek van Victor Hugo:
- Dan denken ze de oude basiliek te zien, net zo
machtig en zo prachtig als ze was, een ode
die voor hen oprijst als de schaduw van een dode!