uitbraak
de late adem van de aarde
houdt ons gevangen
het beschaafde
binnenmonds gemompel
en nooit vloekt iemand
hardop om het lot
iedereen aarzelt
geen deur om dicht te klappen
of open binnentrappen
nacht heeft ons uitgebraakt
de vale schimmen langs de gevels
de kreten
Munch is nog lang niet
overleden
de adem in de koelte van de morgen
de stoutste schoenen vormden onze voeten
water was even levenselexier geworden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘uitbraak’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.