«»
houdt ons gevangen
het beschaafde
binnenmonds gemompel
en nooit vloekt iemand
hardop om het lot
iedereen aarzelt
geen deur om dicht te klappen
of open binnentrappen
nacht heeft ons uitgebraakt
de vale schimmen langs de gevels
de kreten
Munch is nog lang niet
overleden
de adem in de koelte van de morgen
de stoutste schoenen vormden onze voeten
water was even levenselexier geworden
uitbraak
de late adem van de aardehoudt ons gevangen
het beschaafde
binnenmonds gemompel
en nooit vloekt iemand
hardop om het lot
iedereen aarzelt
geen deur om dicht te klappen
of open binnentrappen
nacht heeft ons uitgebraakt
de vale schimmen langs de gevels
de kreten
Munch is nog lang niet
overleden
de adem in de koelte van de morgen
de stoutste schoenen vormden onze voeten
water was even levenselexier geworden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘uitbraak’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.