De daklozenkrant verkopen
Ik koop meestal haar krantje en zij daarmee
zo blij... Voor mij stijgen talloze kosten en ik
voel me onvrij Nu is er toch het schuldgevoel
dat voortdurend aan me knaagt terwijl ik maar
één keer heb versaagd
Maar toch: die hoopvolle blik van haar maar
dan wendt zij zich af Ik schaam me nu diep
en of zij dat dan zag? Ik bezuinig echt wel een
volgende keer Haar zomaar overslaan die echt
niets heeft! Dat geeft het beslist niet vaker meer.
Dakoyria, 2-2-2024.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-02-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
Mensen met hun werklozenkrant hebben het nu nog moeilijker dan zij het te vaak al hebben. Door ook voor mij gestegen kosten ga ik in de fout. Tenminste, zo voelt dat voor mij. Bij de winkelingang staan nu ook de mensen van de Voedselbank. Ik weet uit de berichten dat zij steeds meer klanten krijgen en ook daar niet gezwicht. Wat een naar dilemma.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De daklozenkrant verkopen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.