De storm

Mariska Karssen

Ik loop buiten met de storm in mijn gezicht
Maar ik krijg alle tegenwicht
De storm fluistert in mijn oor kom op maris nog even door
Ik word zo boos op de storm en ik gil enorm
Want maris kan niet meer dat heb ik gezegd misschien te weinig keer
Buiten dat is er ook niemand die mij hoort dus ik zet mijn tocht voort
Ondertussen raast en giert de storm maar door het suist en piept in mijn oor
De storm neemt bezit van mij en laat mij niet vrij
Storm ik hoop dat jij snel wordt een zachte bries voordat ik mijn geduld verlies