Ik mis je nu al in álles...
Mijn hand glijdt vrijwel als een magneet naar Messenger
op de trouwe p.c. Waar zij dagelijk als te doen gebruikelijk
een of andere opwekkende mededeling deê
Haar bloemen staan nu vrijwel uitgebloeid op tafel;
wegdoen kan ook best wel wat later...
Even lijkt het hoewel geschonden, zij nog daar was
Bij ieder door de dag door mij gepakt limonadeglas
denk ik aan háár: het lachen, de vrolijkheid, een stukje
chocola Niets van dit alles ooit nog met haar!
Hoe zou ik dit kunnen vergeten? Maar beheerst, maak
ik geen misbaar Ik besef het immers, zo zonnenklaar
Ik neem op jou nog jouw geliefde Roséwijn die we anders
samen hadden gedronken om het leven te vieren Tsja.....
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-07-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik mis je nu al in álles...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.