De haard

Trijan

De haard gaat ons verwarmen,
lichtpuntje in kille tijden, op duisternis voorbereiden,
deze verlichting gaan wij omarmen.

Vlammen zetten de kamer in beweging,
de lucht danst op en neer, op zoek naar een hogere sfeer,
langzaam komen wij in vervoering.

Het hout wordt opgestookt,
de blauwe vlammen ontspringen het vuur, het is van korte duur,
onrust wordt niet gestookt.

De vlammen blijven concurreren,
wie heeft het hoogste bereik, zet de ander te kijk,
en zal voor nog een houtblok opteren.

De vlammen strijden om het laatste restje hout,
duurzaamheid was mij even ontgaan, wij laten de volgende boom staan,
een gedoofde haard laat ons niet koud.