"In Mei, Denk Ik Dat Wij"

Willem Bernardus Tijssen

In mei, denk ik dat wij,
Ontwapend worden door een gevoel van vrijheid,
Ons voorbereiden op de blije lentetijd.
Wij denken aan de ketenen,
die na een koude winter afgeworpen zullen zijn,
Wij luchten ons hart en voelen ons vrij van zielenpijn.

In mei, denk ik dat wij,
Stappen van het zwart naar het wit,
Vult ons lijf zich met nieuwe levenssappen en -pit.
Wij denken aan de koude van voorbije wintertijd,
Die door de eerste mei zon wordt uitgeleid.
Wij ademen frisse lucht met de neus in de wind,
Het leven levend en opnieuw welgezind.

In mei, denk ik dat wij,
Ons omringen met de flora, die opnieuw bloeit,
Stoeien met het pasgeboren fauna, dat nimmer vermoeit.
wij zoeken koortsachtig naar ons eigen eerste kievitsei.
Wij claimen het recht om vrij te mogen zijn,
En omarmen een symbool, waarnaast er niets kan zijn.