mijn stille verdriet... mijn gemis

tyanaschelkens

Ik kijk naar boven, lijk iets te zoeken.
Iets dat hier beneden niet meer is.

Wat is er nou, ik begrijp het niet.
Plons, Plons.. daar gaat mijn verdriet.

Mooie zomerdag, geen regen, geen plas.
Toch mijn druppels van verdriet op het groene nieuwe gras.

Ik kijk naar boven..
Ik zoek jou. er is niemand die dit weet, niemand die dit ziet.
Ik praat er met niemand over, het heet:

Mijn stille verdriet.