dag Betty....dag

Fairouz

we wachtten elkaar op om naar school
te gaan. samen zwemmen, giebelen en
onze Moeders maakten broodjes en dan
gingen we naar het bos. daar pasten we
op de kleintjes

genoeg broertjes en zusjes. je was maar
een paar maanden ouder, maar speelde
graag de baas. och Betty toch.
weet je nog onze speeltuin ?

voorbij dat lange hek ? we hadden meestal
wel een stok bij ons en dat maakte heerlijk veel
lawaai. als jij straf had kreeg ik het meestal ook
we maakten ruzie en legden het weer bij.

we waren naast vriendinnen immers ook nog
familie…we gingen niet naar de zelfde school
jij moest iets verder dan ik.
ach, al de dingen die we samen deden.
het is uit een ver verleden.

lachen om je zus die een vriendje had. daar
zouden wij nooit aan beginnen. tijdverspilling
vonden we dat. och heden, zo veel herinneringen.
jullie woonden bóven ons, dat was prettig hoor

je eerste vriendje had je al vroeg, toen was je
iets van veertien…voor mij nog niet eens een
optie. en we vonden het toch flauwe kul ?
wat had je daar nou aan ?
uiteindelijk vertrok je zomaar naar Amsterdam

gisteren kwam men me vertellen dat je bent
gestorven aan longkanker. en ik denk terug aan
onze jeugd . onze heerlijke jeugd, onze geheimen
- die hadden we ook ( waar het over ging ? )

draven met de hond, voer zoeken voor onze
konijnen. jeugdherinneringen, ik bewaar ze
in mijn hart. Ik zie nog je gulle lach. oh, meid toch …dág Betty…dag.