Pesten: Een Roep om Solidariteit en Hoop

Amée

In de schaduw van de samenleving, waar woorden wonden slaan,
Pesten, een gif dat harten doet verdwaasd staan.
Een stille schreeuw, een roep om begrip,
In de wereld van pijn, waar slachtoffers verstijven, verstrikken, verschuiven.

Woorden als pijlen, scherp en vol venijn,
Pesten, een wreed spel waarin onschuldigen lijden.
De speelplaats een strijdtoneel, de klas een arena,
Een cyclus van macht en kwetsuur, een vicieuze camera.

Maar zie, in de weerbaarheid, een kracht die ontstaat,
Pesten, een schaduw waarin de zon van hoop weer gaat.
Laten we spreken, de stilte doorbreken met een stem,
Voor hen die lijden, een toevlucht bieden, een brug over het kwaad.

In solidariteit, laten we samen opstaan,
Pesten, een zaak waar we ons tegen verzetten, resoluut gaan.
Een gemeenschap van mededogen, waar liefde heerst,
Voorbij het pesten, naar een wereld waar respect immer feest.