waken
ja ik zal bij je waken
tot je de laatste adem zal slaken
al kost het me alle kracht
waak ik bij je, iedere nacht
al doet het me ontzettend veel pijn
natuurlijk zal ik bij je zijn
met jouw hand in mijn hand
vertel ik je over het strand
hoe we daar liepen
in de duinen sliepen
de muziek lieten schallen
zongen met z'n allen
teksten van Boudewijn de Groot
over de verdronken vlinder
daarvan hadden we geen hinder
over het meisje van zestien jaar
konden we het nog maar......
......eens overdoen............
onze eerste zoen
weet je nog die keer........
nu herinner ik me steeds meer
met jouw hand in mijn hand
streel ik zachtjes je huid
maak ik geen enkel geluid
waar we nu samen op wachten
in deze waakzame nachten
dank je mijn vriend voor alles.....
rust maar uit
geen enkel geluid
de nacht is stil
je hand zo kil
maar warm was ons leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marill Meijs (Actief sinds: 30-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘waken’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.