INLOGGEN
«»

De laatste pijn

 gebroken takken
 stervend blad
 de helling die
 zijn hoek vergat
 toen jij
 de horizon
 zag buitelen

 houvast dat brak
 zijn wortels
 niet meer had
 en meeging in
 de schreeuw die
 eindeloos weerkaatste
 in de sneeuw

 ik zag je ogen
 toen de val
 je brak
 het weten dat
 je niets meer had
 die blik kan ik
 maar niet vergeten

 zag het weten
 dat je overgaat
 het leven hier
 zo ongewis verlaat
 ik kon niet bij
 je zijn maar stierf
 met je de laatste pijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste pijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.