Vonkenregens intellect

wil melker

 handen krassen
 cement uit de muur
 voren sporen met vandaag
 wolken grijs zonder structuur

 ze schrijven pijn
 met scherpe messen
 vonkenregens intellect
 zwermen stof nog onontdekt

 gaan ze me bevrijden
 de handen van mijn lijf
 of komen ze nu tussen beiden
 om af te dwingen dat ik blijf

 muren heb ik zelf gebouwd
 om hoon en spot niet te verdragen
 handen zijn met zwart vertrouwd
 licht zal om haar schaduw vragen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

21/11/2011

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Vonkenregens intellect’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.