Stukjes dood
stukjes dood
ik wieg mee
met de vlammen
van mijn klein
vuurtje hoop dat
ik gesprokkeld
heb uit gevonden
stukjes dood
om me heen
zij waren
al verloren
hun groei gestopt
door structureel
tekort aan
continuïteit die
in het leven van
de soorten snijdt
diversiteit is
al geminiseerd
door economische
belangen waarbij
de mens zichzelf
met hoofdprijzen
al heel ruim
heeft behangen
maar de rekeningen
kwamen razend snel
klimaat en natuur
corresponderen
alleen nog in hun
gang naar de hel
de mens kijkt toe en
denkt we zien het wel
wil melker
24/03/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stukjes dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.