Aphrodites kus
Aphrodites kus
Ik ben verliefd tot over mijn oren,
ik schreeuw het van de daken,
wil, dat iedereen het kan horen,
om zo ieders hart ermee te raken.
Mijn lief is de liefste op deez aard,
haar vormen zijn onovertroffen,
ieders aanzien absoluut waard.
Dat zij mijn lief is, is echt boffen.
Haar kussen zijn als van Aphrodite,
haar lippen van rood karmozijn,
smaken naar kersen, zoet als marsepein,
wat laat mijn lief mij van haar genieten.
Als wij elkander hartstochtelijk minnekozen,
verkeren wij in een wolk van rode rozen,
zijn we bedwelmd door de geur van jasmijn,
verdwijnt ‘t onderscheid tussen mijn en dijn.
Onze liefde zal eeuwig blijven bestaan,
ik ga nimmer, nooit meer bij haar vandaan,
ik wil haar dag en nacht mijn liefde geven,
alle geluk van de wereld samen beleven.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-08-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aphrodites kus’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.